نانوذرات نقره دارای خاصیت آنتی باکتریال، ضد قارچی و ضد التهابی، سازگاری با محیط زیست، غیر محرک و غیر حساسیت زا بودن، عدم ایجاد مقاومت در برابر میکروارگانیسم‌ها، مقاومت در برابر حرارت و پایداری زیاد هستند، که این امر توجه محققین را به خود جلب کرده است. خواص ضد باکتریایی این نانوذرات باعث شده است که در زخم پوش‌ها، پانسمان‌های زخم و کلیه وسایلی که در فرایند ترمیم زخم نقش دارند، کاربرد گسترده ای داشته باشند. به منظور تولید نانوذرات نقره از نیترات نقره به عنوان ماده پایه استفاده می شود. در کنار آن، از احیاگرهای متنوعی از جمله سدیم سیترات، سدیم بوروهیدرید، هیدرازین، هیدروکینون، آسکوربات و غیره می توان استفاده کرد.
AgNO3 +NaBH4 —–> Ag + H2 + B2H6 + NaNO3
بعد از احیاء، لازم است تا نانوذرات تشکیل شده پایدار شوند لذا از پایدارسازها استفاده می کنند. از جمله پایدارسازها می توان به پلی وینیل پیرولیدون، سدیم هیدروکسید، پلی اتیلن گلایکول، تری سدیم سیترات، سدیم سیترات اشاره نمود. بعد از تشکیل نانوذرات، رنگ محلول تغییر میکند. این رنگ با توجه به پایدارساز و احیا کننده میتواند متفاوت باشد.